تأثیر آشفتگی های محیطی بر تعامل بین بوته و گونه های علفی مراتع نیمه خشک گوغر بافت در استان کرمان

تعامل مثبت و منفی بین گونه های گیاهی نقش مهمی در همزیستی گونه ها و تنوع جوامع گیاهی دارد. قدرت و جهت این تعامل ممکن است در اثر آشفتگی های محیطی همانند چرا و آتش تغییر کند. در این مطالعه تأثیر آتش و چرا بر تعامل بوته و گونه های علفی مراتع گوغر بافت مورد بررسی قرار گرفت. به همین منظور در سه منطقه قرق، چرا و آتش سوزی، زیر 20 گونه درمنه به عنوان گونه غالب منطقه و 20 فضای بین بوته ای یک پلات cm 20× cm 20 انداخته شد. سپس در هر پلات تولید و تاج پوشش گونه های علفی برآورد گردید. نتایج نشان داد در منطقه قرق تاج پوشش و تولید گونه های علفی در حضور گونه بوته ای افزایش یافته است که این خود نمایانگر تعامل مثبت بین بوته و گونه های علفی است. اگرچه قدرت تسهیلاتی بوته در اثر چرا و آتش کاهش می یابد، ولی میزان این کاهش در دو منطقه یکسان نیست. در منطقه تحت چرا، هنوز بین بوته و گونه های علفی تعامل مثبتی وجود دارد. اما بوته ها در اثر سوختن بشدت آسیب دیده اند، به طوری که جهت تعامل از مثبت به منفی تبدیل شده است. به طور کلی نتیجه گیری می شود که بین آشفتگی های محیطی آتش و چرا، آتش در تغییر تعامل بوته و گونه های علفی نقش مهمتری را بازی می کند.